براى تدريس تربيت‌بدنى در مدارس همواره به معلمان تأکيد مى‌شود که سعى کنند فعاليت‌ها، متناسب با ويژگى‌ها و توانائى‌هاى جسمانى دانش‌آموزان باشد. براى اينکه معلمى بتواند بر اساس ويژگى‌ها و توانائى‌هاى دانش‌آموزان برنامه‌ريزى کند، بايد از آمادگى جسمانى آنان در سنين مختلف آگاهى داشته باشد. آمادگى جسمانى عبارت است از قدرت و استقامت موضعى (عضلاني) و عمومى (گردش خون و تنفس) يک فرد براى حداقل فعاليت با استفاده از کمترين انرژي، به‌عبارت ديگر آمادگى بدنى و ويژگى‌هاى يک فرد را که سبب مؤثر و مفيد بودن او در محيط مى‌شود، آمادگى جسمانى مى‌گويند.

پس از انجام دادن تست‌ها و اندازه‌گيرى آمادگى جسمانى افراد، معلم بايد دانش‌آموزان را بر حسب آمادگى جسمانى فرد ارزشيابى کند. به‌طور حتم در نخستين دورهٔ اندازه‌گيري، معلمان کمتر مى‌توانند به همهٔ توانائى‌هاى جسمانى دانش‌آموزان پى ببرند. اندازه‌گيرى‌هاى مراحل بعدى به معلم کمک مى‌کند که نتايج کلى را به‌دست آورد. گاهى نتيجهٔ بعضى از قابليت‌هاى جسمانى دانش‌آموز در همان مرحلهٔ اول تست و اندازه‌گيرى چنان ضعيف است که معلم مى‌تواند به آسانى اين افراد را در مقايسه با افراد عادى تشخيص دهد. بنابراين بايد در برنامه‌ريزى کلى دقت کامل به‌عمل آيد. براى اينکه برنامه‌هاى دقيق و متناسب با نيازهاى کودکان طرح‌ريزى شود، بايد سبب ضعف‌هاى بدنى را شناخت. گاهى سبب برخى از ضعف‌ها، وجود يک بيمارى است. گاهى وجود نقص‌هاى مختلف (پشت گرد، پاى صاف) مربوط به ساختمان بدن است و گاهى کمبود حرکت و تحرک افراد است که به مرور زمان نقص‌هاى بدنى و در نتيجه بعضى بيمارى‌ها را به‌دنبال دارد.

اگر وجود ضعف‌ها ناشى از بيمارى باشد، معلم بايد آن را با کمک و راهنمائى پزشک برطرف کند. البته تعداد اين‌گونه افراد در يک کلاس بسيار کم است با اين حال مربيان و معلمان بايد با دقت بيشترى آنها را زير نظر داشته باشند. اگر ضعف بدنى ناشى از نقص‌هاى موجود در ساختمان بدن باشد، معلم مى‌تواند ضعف‌هاى اين افراد را در کلاس حرکت‌هاى اصلاحى برطرف کند. هر قدر سن افرادى که در اين کلاس قرار مى‌گيرند کم باشد، برطرف کردن ضعف‌ها و متناسب شدن فرم بدنى آنها آسان‌تر و زودتر انجام مى‌شود. نوع سوم کسانى هستند که فقط بر اثر کمبود تحرک، دچار ضعف مى‌شوند. کيفيت بدنى اين‌گونه افراد را مى‌توان با برنامه‌ريزى دقيق و تمرين‌هاى مختلف، در مدتى بسيار کوتاه بهبود بخشيد. لازم است که افراد، نوع ضعف بدنى خود را بدانند تا تمايل بيشترى نسبت به فعاليت‌هاى ورزشى و رفع آنها، نشان دهند.