هنگامی که در مورد سلامتی صــحبت بـه میان مـی آید بی تـردید وضــعیت صحیح قرارگـیری بـدن شـمـا هـنـگام فعالیت های گوناگون در راس فهرست عوامل مهم سلامتی قـرار خـواهد گـرفـت، زیرا بـه انـدازه تغذیه مناسب، ورزش، پـرهـیز از مواد الکلی و مـخدر و سیگار در حفظ سلامتـی بـدن موثر می باشد.

هنگامی که وضعیت بدن شما در هنگام راه رفتن، ایستادن، نشستن و خوابیدن صحیح و مناسب می باشد :
1-  کمترین فشار و استرس روی عضلات پشتیبان و رباط های بدن شما اعمال می گردد.
2-  وضعیت ستون فقرات شما در حالت استراحت و خنثی می باشد.
3-  اعضاء حیاتی بدن در مکان صحیح قرار دارند.
4-  عملکرد طبیعی دستگاه عصبی شما بهتر صورت می پذیرد.
5-  استخوان ها و مـفاصـل در وضـعـیت صـحیح خـود قـرار دارنـد و کارایی عضـلات حداکثر می باشد.
6-  تحلیل و سـایش نـابـهنـجار مـفاصل کاهش یافته و از التهاب مفاصل جلوگیری به عمل می آید.
7-  از ثابت قرار گرفتن ستون فقرات در وضعیت غیر طبیعی جلوگیری می کند.
8-  از مشکلات کمردرد و دردهای عضلانی جلوگیری می کند.
9-  از خستگی جلوگیری می کند زیرا استـفـاده بهینه از عضلات بدن انرژی مصرفی بدن را کاهش می دهد.
10-   در بهبود ظاهر شما موثر است.

 

آموزش صحیح نشستن روی صندلی
هدف از نشستن، ذخیره انرژی و کاستن از فشارهایی است  که در حالت ایستاده بر بدن تحمیل می شود و اجرای بهتر و مسلط تر فعالیت هاست. نشستن صحیح سبب کاهش تنفس شکمی و فشار وارده بر احشا و شکم و تناسب جریان خون پاها می شود. نشستن طولانی می تواند موجب سوء هاضمه و کندی گردش خون پاها شود، اما نشستن صحیح و استفاده از صندلیهای مناسب در نگهداری وضعیت بدنی مطلوب موثر است.
نشستن و برخاستن را می توان به سه مرحله تقسیم کرد :
1- نحوه فرود آمدن: یک پا عقب تر در فاصله دو پایه قرار گرفته و وزن بدن همراه با خم شدن مفاصل بر روی پای عقب و نشیمنگاه به آرامی فرود آید. از دسته صندلی برای کاهش شتاب و انتقال وزن به پای عقب استفاده می شود. در صورت نبود دسته صندلی، بالا تنه به جلو و باسن به عقب می آید.
2- نحوه نشستن و استقرار یافتن: به نوع صندلی بستگی دارد، اما شیوه صحیح نشستن و استقرار یافتن آن است که فرد به حالت قائم نشسته به پشتی تکیه دهد و گودی کمر خود را کم کند و با استفاده از پشتی صندلی که تمامی پشت وی را پوشش می دهد، بالاتنه خود را حمایت کند. همچنین رعایت زوایای مطلوب در مفاصل بسیار مهم است.
شایعترین نوع نشستن های ناهنجار، نشستن به صورت خم کردن بالاتنه یا گودی زیاد کمر است که در آن قوسهای فوقانی و تحتانی ستون فقرات تشدید شده و تنش عضلات ناحیه گردن، پشت و کمر افزایش می یابد.
 

3-مرحله برخاستن: در این مرحله باید اصول مربوط به نشستن به شکل معکوس اجرا شود. هنگام بلند شدن یک پا عقب و یک پا جلو قرار می گیرد، که در اینصورت فرد آمادگی بیشتری برای راه رفتن و حرکات بعدی خواهد داشت. کمک گرفتن از دسته های صندلی و دادن بالاتنه به جلو برخاستن را تسهیل می کند.

ساخت میز و صندلی از نظر ارتفاع، شیب و سطح نشیمنگاه در تأمین راحتی ستون فقرات بسیار مهم است. بهتر است میز و صندلی افرادی که مدت زیادی بدون استراحت کار می کنند، به طور خاص و با توجه به ساختار آناتومیکی بدن و قد آنها ساخته شود. اما رعایت این مهم مستلزم صرف هزینه زیاد و تا حدودی غیرممکن است. در انتخاب میز و صندلی بهتر است  موارد زیر مد نظر قرار گیرد: طول نشیمنگاه صندلی نباید بیش از طول ران باشد تا فرد بتواند به طور کامل به پشتی صندلی تکیه دهد.
زاویه پشتی و نشیمنگاه باید 95 تا 100 درجه باشد.ارتفاع صندلی حدوداً به اندازه یک سوم قد فرد و ارتفاع میز نصف قد فرد باشد. میز دارای شیب 10 درجه به سمت فرد باشد.
  اجتناب از صندلی های پایه بلند که کف پا روی زمین قرار نمی گیرد. استفاده از این صندلی ها باعث افزایش لوردوز کمری می شود. پشتی صندلی بر اساس شکل طبیعی ستون فقرات قوس داشته باشد و به اندازه کافی بلند باشد تا از ستون فقرات در هنگام تکیه دادن حمایت کند، همچنین قابلیت خم شدن به عقب داشته باشد.

اصولی که در استفاده از میز و صندلی کار باید رعایت شود:
1- تا جایی که ممکن است صندلی خود را به میز نزدیک کنید تا مجبور نشوید به هنگام کار رو به جلو خم شوید.
2- سعی کنید گردن را صاف نگه دارید و خود را از ناحیه ی مفاصل ران و لگن به سمت جلو خم کنید.
3-تا حد امکان در بین نشستن های  طولانی فواصل استراحت کوتاه مدتی برای تغییر در وضعیت بدنی خود در نظر بگیرید. قرارگیری در یک وضعیت ثابت و تکراری، بعد از 3 تا 17 دقیقه تغییرات بافتی در بدن فرد به وجود می آورد.
4-دقت شود موقع نشستن فاصله ای میان لگن و پشتی صندلی باقی نماند و تمامی ناحیه ی پشت ستون مهره ها به پشتی صندلی تکیه داشته باشد.زانو را نیز حداقل هم سطح یا بالاتر از مفصل ران قرار دهید که این کار سبب کاهش قوس کمری در وضعیت نشسته می شود.
5- استفاده از بالشهای سفت در بعضی موارد به فرد کمک می کند تا وضعیت راحتی را به خود بگیرد.
6-در زیر پاها یک سطح شیب دار به طرف پایین گذاشته شود تا وزن ساقها و ران به طور عمود بر روی کف پا وارد نشده و نیز از فشار بر روی بافت های نرم زیر ران کاسته شود.

برگرفته از وبلاگ آموزشی پورگرمرودی
نویسنده: سونا پورگرمرودی، کارشناس ارشد تربیت بدنی، گرایش رفتار حرکتی