بسیاری از والدین پس از مراجعه به مدارس فرزندان خود، از هر معلمی و درسی جویا می شوند الا ورزش!؟

برخی والدین اعتقاد دارند نمرات بالا در ورزش حق مسلم فرزندان آنهاست و در مواردی اینگونه اعتراض خود را به نمرات پایین فرزند خود در ورزش اعلام می کنند: اگر نمره ورزش فرزندم ۲۰ نشود، معدل او پایین می آید. آیا این نوع نگرش و باور به سود آن فرزندانی است که والدین برای سعادت و آینده روشن آنها از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند؟!

سال ها است که در کشورهای پیشرفته، معلم تربیت بدنی اگر نقش و جایگاهی مهم تر و برجسته تر از سایر معلمان نداشته باشد، نقش کم اهمیت تر ندارد! گواه این ادعا، نقش برجسته معلم تربیت بدنی در امر اهداف آموزشی و سلامت دانش آموزان است.

یکی از رویکردهای اساسی و مطرح در آموزش و پرورش های پیشرفته، رویکرد تربیت بدنی تلفیقی است. منظور از تربیت بدنی تلفیقی این است که یا به کمک ورزش و بازی، سایر دروس و مطالب آموخته شوند یا مفاهیم ورزش در حین اجرای مهارت ها آموزش داده شوند.

امروزه تحقیقات مختلف ثابت کرده اند که بسیاری از مفاهیم در محیط ورزش و بازی بسیار بهتر از کلاس های درس یاد گرفته می شوند. این امر از پایین ترین مقاطع آموزشی یعنی دوران دبستان تا مقاطع بالاتر و حتی دانشگاه ها در حال بررسی و اجراست.

به عنوان مثال کودکی که می خواهد مفاهیم یک تا ۱۰ را بیاموزد و آن را درک کند، با شمارش زدن ۱۰ ضربه توپ با پا و هدایت آن به درون یک دروازه یا شمارش از یک تا ۱۰ در حالی که بر روی بارفیکس آویزان است این اعداد را بسیار بهتر می آموزد و درک می کند.

یا در یادگیری درس جغرافیا، دانش آموزی که تلاش می کند تا توپی را به نقش ایران و به سمت استانی خاص پرتاب کند، طبیعی است که موقعیت آن استان را بهتر از خواندن صرف نقشه در کتاب درسی خواهد آموخت.

از این دست مثال ها، بسیارند، و امروزه در مدارس پیشرفته، جلسات منظم تیمی، با حضور معلمان مختلف برگزار می شود که محور اصلی آن معلم تربیت بدنی است.

تلاش این جلسات طراحی بازیها و ورزش هایی که در آنها بتوان سایر مفاهیم درسی را در محیط خارج از کلاس درس و همزمان با بازی آموخت.

از دیگر نقش های برجسته معلم تربیت بدنی در نظام های آموزش پیشرفته سازماندهی و اجرای فوق برنامه ها است. فوق برنامه هایی تفریحی - آموزشی که از مسابقات و تمرینات داخل مدرسه تا خارج از مدرسه را در برمی گیرد، نقش بسیار مهمی در پرورش دانش آموزان به معنی رشد آنها از ابعاد مختلف دارد.

در کنار همه این امور بسیار مهم، معلم تربیت بدنی ارتباط مستقیمی با توسعه سلامت جسمی و روانی دانش آموزان و آموزش شیوه های صحیح زندگی سالم دارد.

ارزیابی سلامت جسمی اولیه و بهبود شاخص های سلامت دانش آموزان و در سطحی بالاتر، بهبود مهارت های حرکتی و ورزشی آنها از وظایف معلم تربیت بدنی است. ضمن اینکه معلم تربیت بدنی آگاه، با آشنایی با شیوه های استعدادیابی، نقش موثری در شناخت قهرمانان آینده کشور دارد.

مجموعه این مباحث تاکید و تاملی بر شناخت و ایجاد جایگاه شایسته معلم تربیت بدنی در مدارس است. برای رسیدن به این منظور مهمترین اقدام تلاش برای تغییر نگرش مسؤولان و خانواده ها نسبت به معلم تربیت بدنی و درس تربیت بدنی است.

در گام بعدی ایجاد نظام آموزشی مناسب در تربیت معلم تربیت بدنی مجهز به مهارت های لازم در ایفای نقش های یاد شده است و در گام دیگر، ایجاد نظام شرایط احراز در جذب و به کارگیری بهترین گزینه های ممکن در این شغل حساس و بسیار مهم است. در یک کلام، ((معلم تربیت بدنی اگر مهم تر از سایر معلمان نباشد، کم اهمیت تر نیست، جایگاه او را دریابیم.))